Ανέμελος εις την αιώρα της αυλής ξαπλωμένος, ένα τραγουδάκι σιγοψιθύριζε και εκάπνιζε ατενίζοντας τις μύγες που πετούσαν γύρω. Όταν όμως με θάρρος η πρώτη μύγα πλησίασε και εις το πόδι του εκάθισε, με θυμό εκείνος πετάχτηκε ορθός, και άρχισε να κυνηγά τις υπόλοιπες μύγες και αυτή την ιδία την ενοχλητική. Εφώναζε χειρονομώντας για να τις αποδιώξει. Εκείνες κοροϊδευτικά πηδούσαν εδώ κι εκεί αποφεύγοντας τα χτυπήματά του. Ασφαλείς τελικά πάνω στα κλαδιά των δέντρων άρχισαν να τραγουδούν μελωδικό ρυθμό. Μια γάτα που περνούσε, ενθουσιασμένη από τη μελωδία των μυγών, άρχισε να χορεύει. Μέσα στο γενικό κέφι, εκείνος ξέχασε το θυμό του και τραγούδησε συνοδεύοντας τη γάτα στον ξέφρενο χορό. Τα λόγια δε του τραγουδιού ήταν τα εξής:
"Εμπρός λοιπόν μυγούλες μου γλυκά να τραγουδάτε,
κι εσύ γατούλα μου όμορφη σε έξαλλο ρυθμό,
χαρά πάντα να έχουμε και κέφι παραπάνω
και η ζωή μας θαυμαστά κι υπέροχα θα περνά".

Καράκας, 17/5/1973