Το κουδούνισμα του τηλεφώνου διέκοψε την ησυχία.
Ο κοιμισμένος άνοιξε τα μάτια και είδε το χιόνι.
Η βροχή χτυπούσε στα τζάμια.
Ο κηπουρός έσκυψε με προσοχή και καθάρισε το χώμα της γλάστρας. Κατόπιν έκοψε τα χαλασμένα φύλλα και τοποθέτησε τη γλάστρα με το μαδημένο κοτσάνι στη σκιά. «Μη φοβόσαστε» είπε, «έτσι έκανα πάντα με τα λουλούδια και μετά από λίγο καιρό βγάζουν νέα φύλλα και γίνονται υπέροχα». Πράγματι, μετά από δυο εβδομάδες καταπράσινα φύλλα φύτρωσαν πάνω στον κορμό του πρώην καταδικασμένου φυτού και έκπληκτοι οι κάτοικοι είδαν τη μεταμόρφωση.
Ο κηπουρός ωστόσο δεν ξαναήρθε να φροντίσει το φυτό, το οποίο στη συνέχεια ξαναμαράθηκε. Κανείς δεν μπόρεσε να ανακαλύψει το μυστικό καταφύγιο του κηπουρού. Όταν διαπίστωσαν ότι ήταν απαραίτητος για τη διατήρηση όχι μόνο του συγκεκριμένου φυτού αλλά και όλου του κήπου, ήταν πλέον αργά.

Οι καταρρακτώδεις βροχές που κράτησαν ένα μήνα και τέσσερις ημέρες είχαν τραγικά αποτελέσματα για τον κήπο ο οποίος μεταμορφώθηκε σε μια λίμνη από λάσπη.

Ολίγη βροχή είναι ωφέλιμη.
Περισσότερη όμως του δέοντος είναι βλαβερή. Και ιδού: Ολίγη βροχή ποτίζει τους σπόρους και τους κάνει να φυτρώνουν. Πολλή βροχή τους πνίγει.
Ο μέσος όρος δημιουργεί ενδιάμεση κατάσταση.

Φασόλι φασολάκι στο χώμα θα σε βάλω,
νεράκι θα σου δίνω να βγάλεις φυλλαράκια
να πρασινίσει το παρτέρι, να φέρεις τη χαρά.
Φασόλι φασολάκι στο χώμα θα σε βάλω,
χωρίς νερό καθόλου ποτέ δεν θα φυτρώσει φασολιά.
Θα ξεραθείς καημένο μου φασόλι φασολάκι
κι ελπίδα για να ξαναγεννηθείς δεν θα υπάρχει πια.
Φασόλι φασολάκι στη λίμνη θα σε ρίξω
νερό πολύ να έχεις κι εύκολα να πνιγείς.
Σάπισες φασολάκι μου απ’το πολύ νερό.

Δίδαγμα: Η χρυσή τομή, ή ο μέσος όρος, οδηγούν σε σίγουρα και θετικά αποτελέσματα. Η υπερβολή -και η στέρηση ωσαύτως- καταστρέφουν τη ζωή.