Μια ωραία και ήσυχη βραδυά καθισμένη στον καναπέ παρακολουθούσα τον παφλασμό των κυμάτων στον τοίχο. 
Το τηλέφωνο εκραύγαζε βραχνά βοήθεια. Η αγωνιώδης φωνή κατέληξε σε ρόγχο. Λυπημένη το πέταξα κάτω από το μισογκρεμισμένο μπαλκόνι για να τελειώσει ήρεμα τη ζωή του. Το κομμένο καλώδιο σπαρταρούσε στο πάτωμα. Αμέσως βρήκα έναν επίδεσμο και το έδεσα στοργικά. Αυτό με ευγνωμοσύνη έγειρε στην αγκαλιά μου και με ένα πνιγμένο λυγμό με παρακάλεσε να δει τηλεόραση. Το σήριαλ ήταν αισθηματικού περιεχομένου. Ο ήρωας μετά από κινδύνους στην αλλοδαπή, κατάφερε να επιστρέψει στην πατρίδα του όπου συναντά την αγαπημένη του παντρεμένη με άλλον. Χάρις όμως στα πνευματικά και σωματικά του προσόντα κατορθώνει να εξουδετερώσει τον άθλιο σύζυγο κόβοντάς του τα γεννητικά όργανα. Έτσι η αγαπημένη του μη βρίσκοντας πλέον ενδιαφέρον στην έγγαμη ζωή, επιστρέφει κοντά του. Οι ελπίδες μου για μια σοβαρή συζήτηση με το τηλέφωνο ή το καλώδιο είχαν εξανεμιστεί. Η μόνη εξυπηρέτηση που θα μπορούσε να μου προσφέρει το τραυματισμένο καλώδιο ήταν να με βοηθήσει για να εξουδετερώσω την τηλεόραση. Με αποφασιστικότητα έπιασα το καλώδιο σφιχτά στο χέρι και με όση δύναμη είχα έδωσα μ'αυτό εικοσιέξι ραπίσματα στην οθόνη της ανυπόφορης συσκευής. Με ικανοποίηση έβλεπα τα διαλυμένα κομμάτια να εκτοξεύονται στους τοίχους και το πάτωμα. Μετά το εικοστό έκτο ράπισμα, καπνοί γέμισαν το δωμάτιο και βόμβος δυνατός ακούστηκε. Το θηρίο ξεψύχησε και σκοτάδι πηχτό με τύλιξε. Πέρασα το καλώδιο γύρω από το λαιμό μου και άρχισα να το σφίγγω επιτήδεια. Δεν άργησε να με πνίξει, και εγκαταλελειμμένο, χωρίς πια κανέναν να φροντίζει γι'αυτό, έλειωσε από τον καϋμό του.