Το τεράστιο πόδι του Βλαδίμηρου έλειωσε με ένα ανατριχιαστικό θόρυβο το κεφάλι της Αναστασίας. Τα ξανθά μαλλιά της δυστυχισμένης έδιναν φωτεινές αποχρώσεις στον κόκκινο πολτό που πότιζε τα διψασμένα χόρτα του λειβαδιού. Ένα δάκρυ κύλισε από τα μάτια του δολοφόνου, που με ξαφνικές τύψεις γονάτισε δίπλα στο άψυχο σώμα. "Δεν το ήθελα αγαπημένη μου", είπε με λυγμούς και χτύπησε απελπισμένα με τα χέρια του το καχεκτικό του στήθος. "Ήσουν ξαπλωμένη και δεν σε είδα, αυτό είναι όλο."